Boekmanstichting Kenniscentrum voor kunst, cultuur en beleid

Home » Actualiteit » Verslagen » Mecenaat en sponsoring: mogelijkheden en beperkingen

Mecenaat en sponsoring: mogelijkheden en beperkingen

‘We gaan het vanmiddag hebben over geld, heel belangrijk in deze tijd!’ Met deze woorden opende Ruben Maes de bijeenkomst ‘Mecenaat en sponsoring: mogelijkheden en beperkingen’, dinsdag 11 januari. Gasten waren Julienne Straatman, Jonne Verburg en Renée Steenbergen. Zij hielden een korte inleiding, vervolgens legde Maes ze een aantal vragen voor en leidde de discussie met de zaal. Het MC Theater op het Westergasfabriekterrein was tot de nok gevuld met circa 250 belangstellenden. Julienne Straatman (Straatman Strategisch Advies) kreeg als eerste het woord. De relatie met het publiek is voor culturele instellingen van cruciaal belang, was de kern van haar felle betoog. Het is tijd voor zelfreflectie, herpositionering. Instellingen moeten leren aangeven wat hun meerwaarde is, zodat ook de burgers buiten de ‘inner circle’ zich meer betrokken gaan voelen. Pas dan zal de particuliere sector bereid zijn om met geld over de brug te komen. Haar adviezen aan de culturele sector: professionaliseren, strategische allianties aangaan, public relations op een hoger niveau brengen. ‘U heeft goud in handen, laat het u niet ontglippen’. Ze gaf een aantal pijnlijke voorbeelden van museumdirecteuren die de plank volledig misslaan in hun contacten met schenkers van geld en kunstvoorwerpen. Dat mag niet meer voorkomen. Weinig hoopvol was de daaropvolgende boodschap van Jonne Verburg, oud-directeur van SNS Reaalfonds. Hij legde uit dat de vermogensfondsen door de economische crisis ongeveer 30 procent van hun vermogen verloren. Konden ze in 2008 nog 3 miljard uitdelen, nu hebben ze nog maar 1 miljard euro te besteden. Aanvragen zullen daarom veel strenger beoordeeld gaan worden. De fondsen gaan daarbij wellicht, net als de overheid, naar de hoeveelheid publiek kijken. Hij sloot zich aan bij de uitspraak van Straatman over het belang voor kunstinstellingen van marketing en communicatie. Renée Steenbergen legde daarna uit dat vooral ‘kleine gevers’ door instellingen gekoesterd moeten worden. Aan ‘vrienden’ heb je niet veel, want ze brengen geen geld in het laatje, maar… het kunnen ooit gevers worden. Dus: beschouw de vriendenverenigingen als kweekvijvers. Communicatie, public relations, ook bij Steenbergen veelgehoorde begrippen. Ze drong er bij de instellingen op aan eindelijk eens te leren hoe je tactvol en vriendelijk met je geldschieters omspringt. Net als Straatman noemde ze tenenkrommende voorbeelden van instellingen die hun eigen mecenassen niet eens uitnodigen, of, erger, niet herkennen en begroeten. ‘Maar waarom toch altijd die negatieve voorbeelden’, klaagde iemand uit de zaal, ‘het zal toch ook wel eens goed gaan?’ Steenbergen reageerde fel. Feiten zijn feiten, riep ze. Wat we ook moeten leren, ging ze verder, is ‘dankjewel’ zeggen. We moeten niet alleen leren geld te vragen, maar ook na ontvangst voor de bijdrage te danken. ‘Een mecenas is geen pinautomaat’.
Josine Meurs kreeg na afloop van de bijeenkomst gelegenheid om Publiek, vereniging voor cultuur te promoten, zie www.publiek.nl.
Kunsten92 publiceert een dezer dagen een verslag van de bijeenkomst op www.kunsten92.nl.
Informatie over sponsoring, mecenaat en subsidies kunt u vinden in de bibliotheek van de Boekmanstichting. Raadpleeg de online catalogus via www.boekman.nl. U kunt de studiezaal op Herengracht 415 op werkdagen bezoeken van 9 tot 17 uur.

Bekijk meer: Verslagen

Partners & subsidiënten