Steeds meer wordt duidelijk dat er onder cultuurmakers en cultuurconsumenten nog steeds groepen bestaan die geen aansluiting vinden bij het cultuurbestel. Makers voelen zich bijvoorbeeld niet gehoord door subsidieverschaffers en programmeurs. Publiek herkent zich niet in het aanbod. Je zou dan ook kunnen zeggen dat de huidige structuur te weinig mogelijkheden biedt aan uitingen die zich op een alternatieve wijze onderscheiden en daarmee niet binnen bestaande criteria passen.
In juni verschijnt het volgende nummer van tijdschrift Boekman waarin gekeken wordt naar de mogelijkheden van een inclusief cultuurbestel. Voorafgaand aan de publicatie van dit nummer organiseert de Boekmanstichting een reeks lezingen rondom de vraag wat er nodig is voor een inclusief cultuurbestel.
Lezing Erik Schrijvers en Kıvılcım Özmen
Waar komt het begrip ‘inclusief’ vandaan en waarom krijgt het de laatste tijd zoveel aandacht? Erik Schrijvers (WRR) beantwoordt deze vragen in zijn lezing. Binnen de culturele keten zijn het personeel, de programmering, het publiek en de partners van belang, alhoewel de laatsten vaak buiten beschouwing worden gelaten. Schrijvers benadert het vraagstuk ook van een andere kant en onderscheidt dan, in navolging van Pascal Gielen, drie processen: socialiseren, kwalificeren en subjectiveren.
Kıvılcım Özmen is de kersverse projectleider Cultuur en creatief inclusief bij de Federatie Cultuur. Zij zal als reactie op de lezing van Schrijvers ingaan op hoe de Federatie Cultuur een inclusief cultuurbestel in praktijk denkt te brengen.
Datum: dinsdag 24 april 2018, Boekmanstichting Amsterdam
Tijd: 16.00 – 17.30 uur
Toegang: gratis, maar aanmelden is noodzakelijk i.v.m. een beperkt aantal plaatsen.