Deze activiteit heeft plaatsgevonden op:
Donderdag 14 mrt ’19
Gemene kunst
Welke mogelijkheden zijn er om buiten de structuur van culturele instellingen kunst een plek te geven als gemeenschappelijke voorziening? Waar Friso Wiersum en Erik Uitenbogaard op 6 maart ingaan op de institutionele mogelijkheden van de commons, schetsen Hanka Otte, Florian Cramer, en Simon Kentgens de mogelijkheden die makers juist daarbuiten aangrijpen.
Kunst en cultuur worden veelal gezien als gemeenschappelijk goed. Een voorziening die voor iedereen beschikbaar zou moeten zijn. Er gaan echter geluiden op dat de marktwerking in de institutionele structuur waarbinnen cultuur wordt vertoond het gemeenschappelijke karakter onder druk zetten en bovendien veelzijdigheid afvlakken. Door commoning kunnen kunst en cultuur als voorziening ook buiten de gereguleerde instellingen bestaan. Welke rol spelen makers daarbij en hoe geven zij vorm aan cultuur als voorziening die los staat van de bemoeienis van overheden en geldschieters? En is de term commons daarbij eigenlijk wel altijd op z’n plaats?
Hanka Otte (CCQO) schreef met Pascal Gielen een bijdrage voor Boekman #118 waarin ze ingaan op commoning en hoe dit kan bijdragen aan een gemeen cultuurbeleid; beleid dat de kaders biedt waarbinnen onenigheid de kans krijgt om juist dat we gemeen hebben naar boven te laten komen. Daarbij geven ze voorbeelden van initiatieven die regelgeving en controlemechanismen niet in de weg laten staan van het ontsluiten van cultuur.
Florian Cramer en Simon Kentgens bieden vanuit hun betrokkenheid bij de autonomous fabric van de WdKA een blik op de opvallende stijging in het aantal zelfgeorganiseerde initiatieven van kunstenaars buiten de bestaande instellingen van kunst en design in Rotterdam. Daarbij zoeken de kunstenaars niet alleen naar een podium voor zichzelf, maar ook voor anderen. Welke consequenties heeft dat eigenlijk voor de manier waarop kunstenaars worden opgeleid?
Boekman #118
Boekman #118 gaat over kunst en het maatschappelijk experiment. Hierbij komen onder meer de culturele commons aan bod. Daarbij speelt de belangrijke vraag hoe deze commons zich verhouden tot de systeemwereld binnen de kunst en cultuur en daarbuiten. Beiden lijken elkaar nodig te hebben binnen een bewegend spel tussen spannende dynamiek en veilige publieke kaders. In aanloop naar de publicatie vindt ook een presentatie plaats door Friso Wiersum (European Cultural Foundation) en Erik Uitenbogaard (Casco Art Institute).
Lees hier het verslag.