Boekmanstichting Kenniscentrum voor kunst, cultuur en beleid

Home » Actualiteit » Verslagen » Verslag: debat ‘Hoe kritisch is de kunstkritiek’

Verslag: debat ‘Hoe kritisch is de kunstkritiek’

Dit verslag is geschreven door Simon de Vries en verscheen eerder op de HvA nieuwspagina.

In samenwerking met het Instituut voor Netwerkcultuur en PublishingLab (HvA Digitale Media en Creatieve Industrie), de Boekmanstichting, Domein voor Kunstkritiek, SSBA Salon en Valiz/Universiteit Groningen organiseerde SPUI25 op dinsdag 22 maart de bijeenkomst Hoe kritisch is de kunstkritiek. De gemoederen lopen tijdens de avond hoog op.

‘Ik hoop dat ze de juiste insteek nemen.’ Hans van Dam is filosoof. Van Dam hoopt dat vanavond ouderwetse ideeën de wereld uit worden geholpen: ‘De illusie dat wetenschap, filosofie en economie los van elkaar staan is op niets gebaseerd.’ Er worden drie publicaties gepresenteerd waarin op nieuwe kunstkritiek wordt gereflecteerd, zowel academisch als journalistiek als op artistieke en experimentele wijze.

De sprekers
Merel Bem is fotografie- en modecriticus, en blogster voor The Aubergine Coat. Ze leest haar column uit het Boekmannummer over kunstkritiek voor, getiteld ‘Recensie is een glibberig ding’. Hierin geeft ze haar ervaring met het schrijven van kunstrecensies. De tweede spreker is Steven ten Thije. Ten Thije is onderzoekscurator bij het Van Abbemuseum in Eindhoven. Hij pleit ervoor kunstkritiek niet als losstaand domein te beschouwen dat enkel is weggelegd voor musea en kranten. Bregt van Wijnendaele, mede-initiatiefnemer van De Zendelingen, spreekt als derde. Zijn minilezing gaat over wat hij noemt kunstkritiek 2.0. De Biechtstoel is een project dat hieronder valt. Na afloop van een theatervoorstelling kunnen bezoekers anoniem hun mening delen met een criticus. Zo hopen De Zendelingen de muur tussen publiek en critici te doorbreken. Joke Hermes sluit de reeks lezingen af. Hermes is lector Media, Cultuur & Burgerschap aan de hogeschool Inholland. Hermes stelt dat wij in een geïsoleerde bubbel leven, waardoor bijvoorbeeld verschillende culturele scenes te veel van elkaar gescheiden blijven.

Bubbels verbinden
Na de lezing is een debat. Het gaat over het wel of niet samenbrengen van bubbels en welke rol het internet daarin speelt. Hermes denkt dat door het grote aanbod aan informatie mensen te moeilijk kwalitatief goede content, dat buiten hun kennisgebied ligt, kunnen vinden. Bem denkt dat het internet juist een positieve invloed heeft: ‘Bubbels hebben dankzij het internet contact met elkaar.’ Volgens Hermes moeten we zelf meer actie nemen om bubbels te verbinden: ‘We kijken van een afstand, maar moeten juist met elkaar praten.’ Van Wijnendaele zegt hier ook schuldig aan te zijn: ‘Al lange tijd wil ik iets doen met urban culture, maar ik ben er nog niet toe gekomen om met mensen rond een tafel te zitten.’ Een onderliggende toon tijdens de discussie is de ondervertegenwoordigde positie van niet-witte culturele uitingen in de kritiek en witheid van de gemiddelde kunstcriticus zelf. Een vrouw uit de zaal vindt dat de panelleden door de manier waarop zij erover spreken al laten blijken dat ze er niet veel van afweten. Als je praat over die bubbels als andere scenes en urban culture waar je niet tussen komt, weet je niet waar het echt over gaat.

Stimulerend
‘Het is een leuk pallet van professionals die in het vak zitten’, vindt van Dam. Zijn hoop aan het begin van de avond is deels waargemaakt: ‘Het onderuit halen van ouderwetse ideeën speelde helaas op de achtergrond, maar zat er wel in.’ De kritiek van de bezoekster maakte veel indruk op van Dam: ‘Zo laat ze iedereen nadenken over maatschappelijke debat.’

Op de bijeenkomst werden drie publicaties gelanceerd: Boekman #106 over nieuwe kunstkritiek, Utopia van de kunstkritiek en Spaces for criticism.

Dit verslag is geschreven door Simon de Vries en verscheen eerder op de HvA nieuwspagina.

————–

Lees ook het verslag van Tubelight over deze avond. 

Bekijk meer: Verslagen

Partners & subsidiënten