De Boekman Foundation en Bilgi University presenteerden de publicatie Kunst als brug : Turks-Nederlandse culturele relaties na 2000 | Sanat köprüsü : 2000ler sonrasında Türkiye Hollanda arasında kültürel ilişkiler op 15 oktober 2012 op de schitterende Clipper Stad Amsterdam, die aangemeerd lag aan de Kadiköy kade in Istanbul.
Deze tweetalige publicatie laat zien wat duurzame artistieke samenwerking en uitwisseling tussen Turkije en Nederland na 2000 heeft opgeleverd. Het boek portretteert geavanceerd design naast geluidskunst, beeldende en podiumkunsten, film en video, architectuur en literatuur. Het beschrijft de manier waarop kunstenaars uit beide landen elkaar inspireren en nieuwe kunst creëren.
Tijdens de bijeenkomst spraken Deniz Ünsal (Bilgi Universiteit) en Görgün Taner (directeur van het IKSV, Istanbul Foundation for Culture and Arts). Deniz Ünsal, co-auteur, gaf een nadere toelichting op de totstandkoming van het boek. Hoe recenter de in kaart te brengen geschiedenis, hoe omvangrijker de klus. Zo zijn meer dan honderd Turkse en Nederlandse betrokkenen voor het boek geïnterviewd. Het resultaat mag er zijn, aldus Görgün Taner, die de auteurs complimenteerde met deze titanenklus. Hij benadrukte dat de wisselwerking van de culturele samenwerking in de afgelopen tien jaar tussen de beide steden Amsterdam en Instanbul een bijzonder duurzame uitwisseling van artistieke praktijk heeft bewerkstelligd.
Het eerste exemplaar werd vervolgens uitgereikt door Görgün Taner aan Carolien Gehrels, wethouder van Amsterdam. Ook zij benadrukte de onschatbare waarde van internationale coöperatie tussen verschillende culturen en dankte de Boekmanstichting voor het initiatief om dit in een publicatie vast te leggen. Zij betoonde zich zeer ingenomen met de prachtige publicatie met daarin de weerslag van een jarenlange vruchtbare samenwerking tussen beide culturele subculturen.
Aansluitend volgende er een debat over de vraag of er in Istanbul ook mogelijkheden voor een broedplaatsenbeleid à la Amsterdam mogelijk zou zijn. De aanwezige kunstenaars betwijfelden dit: het stadsklimaat was volgens hen bepaald kil te noemen voor creatieven en een ware 'survival of the fittest'. Een gemeentelijk beleid zoals dit in Amsterdam bestaat blijft vooralsnog een wensscenario.
